Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju podlegać może opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w innym państwie członkowskim UE. Jest to zależne od osiągniętego limitu sprzedaży lub też wyboru podatnika. Zgodnie z art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawa taka jest uznawana za wykonaną
Aktualności Czy przy sprzedaży wysyłkowej z Polski do Niemiec podatnik powinien zarejestrować się do VAT w Niemczech? Wartość sprzedaży wynosi około 20 000 euro. W sytuacji, gdy wartość sprzedaży wysyłkowej do Niemiec wynosi około 20 000 euro, nie ma obowiązku rejestracji do VAT w Niemczech. Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy z r. o podatku od towarów i usług ( z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU), w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Według zasad ogólnych VAT od transakcji z konsumentami z innych krajów UE należy rozliczyć w państwie, do którego towary są wysyłane. Jednak nie dotyczy to sprzedaży do określonych limitów. W przypadku sprzedaży do Niemiec limit ten wynosi 100 000 euro. Zatem, jeśli Czytelnik w ciągu roku podatkowego nie przekroczy wskazanego limitu, to należy opodatkować transakcję na terytorium kraju i zapłacić podatek w Polsce. Dopiero po przekroczeniu limitu, należy zarejestrować się do celów VAT w Niemczech. Ewidencja w deklaracjach: W deklaracji VAT-7(20) w poz. 19 i 20 – dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 23%. (RA) Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt. 2) ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, m.in. pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i Pytanie: Podatnik VAT otrzymał fakturę od czeskiej firmy (zarejestrowana w Pradze), na której umieszczony był polski NIP nadany przez jeden z polskich urzędów skarbowych. Faktura (nie było na niej zaznaczone faktura VAT) wystawiona jest z polską stawką VAT w wysokości 22%, a także podany jest w niej adres czeski oraz adres kontaktowy w Polsce. Zakup towarów udokumentowanych fakturą dokonany został przez Internet. W jaki sposób należy potraktować taką fakturę? Czy dla polskiego podatnika jest to transakcja krajowa, czy też należałoby ją uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów? Pozostało jeszcze 65 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Autor: Marian SzałuckiAbsolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, doradca podatkowy od 1997 r. Usługowo prawem podatkowym zajmuje się od 1992 r., prowadząc od tego roku biuro rachunkowe, w którym aktualnie obsługiwanych jest kilkadziesiąt firm. Kancelaria doradcy podatkowego prowadzona jest od początku obowiązywania ustawy o doradztwie podatkowym, czyli od roku 1997. W latach 2000 - 2004 wykładowca na kursach prowadzonych przez Gdańską Akademię Kształcenia Zawodowego. Zwolnienie podmiotowe prowadzących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, z wykazywania sprzedaży na kasie fiskalnej nie oznacza całkowitego zniesienia obowiązku ewidencji sprzedaży. W takiej sytuacji, podmiot jest zobligowany prowadzić ewidencję sprzedażyPolscy przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z możliwości sprzedaży towarów poza granice naszego kraju. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju do państw Unii Europejskiej w ostatnich latach znacznie zyskała na popularności. Prowadząc ją z terytorium kraju, trzeba jednak mieć na uwadze, że tego typu transakcje nie zawsze opodatkowane są w Polsce. Po przekroczeniu określonych limitów wartości sprzedaży wysyłkowej z kraju na terytorium poszczególnych państw należących do Unii Europejskiej zachodzi konieczność rozliczenia podatku VAT w kraju nabywcy. 1. Definicja sprzedaży wysyłkowej Definicję sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju odnajdziemy w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, zgodnie z którym jest to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, jeśli dokonywana jest na rzecz: a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej – którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub b) każdego innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Uwaga O sprzedaży wysyłkowej będziemy zatem mówili w sytuacji, gdy czynny podatnik z jednego kraju UE sprzedaje towary przewożąc je do kraju nabywcy, który nie jest zobowiązany do rozliczania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia. 2. Wyłączenia ze sprzedaży wysyłkowej W art. 23 ust. 11 i ust. 13 ustawodawca określił czynności, które są wyłączone z systemu sprzedaży wysyłkowej ze względu na przedmiot dostawy. Wyłączenia te dotyczą dostawy: nowych środków transportu, towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz, towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, opodatkowanych według szczególnych procedur przewidzianych dla tych towarów (tzn. w systemie VAT marża). Wyłączenie dostawy nowych środków transportu ze sprzedaży wysyłkowej związane jest z tym, że w przypadku przemieszczenia tych środków transportu z terytorium jednego państwa członkowskiego do innego państwa, zawsze mamy do czynienia z transakcją wewnątrzwspólnotową, niezależnie od statusu nabywcy i dostawcy. Z tego też względu dostawa nowych środków transportu nie może być traktowana jako sprzedaż wysyłkowa i nie mogą mieć do niej zastosowania reguły dotyczące wyboru miejsca opodatkowania, obowiązujące przy sprzedaży wysyłkowej z kraju. Jeśli chodzi o dostawę towarów, które są instalowane, to niezależnie od wartości dostawy oraz statusu podmiotu, który jest ich odbiorcą – miejscem opodatkowania jest zawsze państwo przeznaczenia. Natomiast dostawa towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków podlega opodatkowaniu w ramach szczególnej procedury, dlatego też została wyłączona z zasad opodatkowania obowiązujących przy sprzedaży wysyłkowej. 3. Miejsce opodatkowania Generalnie w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 1 ustawy o VAT). Miejscem opodatkowania przy sprzedaży wysyłkowej jest terytorium kraju, do którego dostarczane są towary. Mechanizm opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, uzależniony jest od wysokości obrotów, jakie sprzedawca osiągnął w danym roku z tytułu tak zrealizowanych dostaw z odbiorcami z danego kraju. Poszczególne państwa mają obowiązek ustalenia limitów dla sprzedaży wysyłkowej, które zgodnie z postanowieniami art. 34 ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT nie mogą być niższe niż euro i wyższe niż euro. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium Polski, jeżeli całkowita wartość netto towarów, innych niż wyroby akcyzowe, wysłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Warunkiem jest również nieprzekroczenie limitu w roku poprzednim (art. 23 ust. 2 i 3 ustawy). Z chwilą gdy obroty przekroczą wyznaczony przez dany kraj limit, dostawa obligatoryjnie będzie podlegała opodatkowaniu w kraju przeznaczenia towarów do końca roku i przez cały następny rok. 4. Wybór miejsca świadczenia Sprzedaż wysyłkowa towarów z Polski do innego państwa unijnego do chwili osiągnięcia ustalonego w tym państwie limitu obrotów, podlega opodatkowaniu na terytorium kraju. Zasada ta nie jest jednak bezwzględnie obowiązująca. Uwaga Podatnicy, których obroty nie przekroczyły określonego limitu, mogą wybrać jako miejsce opodatkowania terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest sprzedaż wysyłkowa, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z takiego rozwiązania, z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub państw, których powiadomienie to dotyczy. Zawiadomienie składa się na formularzu VAT-21, którego wzór określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wyborze lub rezygnacji z wyboru miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (Dz. U. nr 55, poz. 538 ze zm.). Druk VAT-21 służy zarówno do zawiadomienia o wyborze miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jak i o rezygnacji z tej opcji rozliczania podatku. Aby powyższe zawiadomienie było skuteczne, musi być złożone na co najmniej 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z wyboru miejsca opodatkowania. W terminie 30 dni od pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z możliwości wyboru miejsca opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu potwierdzającego powiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania podatku od wartości dodanej w tym państwie. Niewypełnienie przez podatnika ww. obowiązków może doprowadzić do podwójnego opodatkowania, tzn. podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku zarówno w Polsce, jak i w państwie członkowskim przeznaczenia. Opcja wyboru terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, jako miejsca opodatkowania dla sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, obowiązuje co najmniej przez 2 lata od daty pierwszej dostawy dokonanej w trybie przewidzianym tą opcją. W przypadku gdy po upływie dwóch lat, podatnik rezygnuje z wyboru miejsca opodatkowania, jest on obowiązany przed datą dostawy, począwszy od której rezygnuje z korzystania z tej możliwości, zawiadomić na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji. Jeśli zatem podatnik uzna, że opodatkowanie w Polsce sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest dla niego niekorzystne, ma możliwość, jeszcze przed przekroczeniem określonych limitów, dokonać wyboru opodatkowania w kraju przeznaczenia dla wysyłanych towarów. 5. Dokumentowanie sprzedaży wysyłkowej W przypadku sprzedaży wysyłkowej – zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – podatnik ma zawsze obowiązek wystawienia faktury. Jeśli sprzedaż wysyłkowa opodatkowana jest w Polsce, to faktura powinna być wystawiona zgodnie z polskimi zasadami i według stawek obowiązujących w kraju. Podatnik powinien prowadzić ewidencje sprzedaży wysyłkowej do poszczególnych państw Unii Europejskiej, aby prawidłowo określić moment przekroczenia limitu tej sprzedaży obowiązującego w danym kraju. Aby sprzedaż wysyłkowa nie podlegała opodatkowaniu w Polsce, podatnik musi udowodnić, iż sprzedaż ta z terytorium kraju została opodatkowana na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia. Zgodnie z art. 23 ust. 14 ustawy, warunkiem uznania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za sprzedaż dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest posiadanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany miesiąc (kwartał), następujących dokumentów, jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów: dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez podatnika przewoźnikowi, dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju. Jeśli dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia wysyłanych lub transportowanych towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, dokumentami wskazującymi, że wystąpiła sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez podatnika w tego rodzaju dostawie, takie jak np.: korespondencja handlowa z nabywcą (w tym jego zamówienie), dokument potwierdzający zapłatę za towar (z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania). 6. Sprzedaż wysyłkowa w limicie obrotów uprawniających do zwolnienia z opodatkowania Warto wspomnieć również o problemie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju realizowanej przez podatników, których sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania ze względu na wysokość obrotów. Limit obrotów uprawniający do zwolnienia z VAT wynosi zł rocznie. Do wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia nie wlicza się kwoty podatku. Nie wlicza się również czynności wymienionych w art. 113 ust. 2, tj. sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.Sprzedaż taka odbywała się w części za gotówkę, co spowodowało konieczność jej ewidencji za pomocą kas fiskalnych. Od lutego 2020 r. sprzedaż odbywa się jedynie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej poprzez internet za pośrednictwem stron www. Podatnik przyjmuje wpłaty wyłącznie na rachunek bankowy. 1 lipca 2021 r. nastąpiły istotne zmiany w podatku VAT w obszarze sprzedaży transgranicznej towarów i usług przez Internet konsumentom, a więc osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Jest to wynikiem dostosowania przepisów krajowych do regulacji unijnych. Zmiany miały być wprowadzone od 1 stycznia 2021 r., termin ten jednak został przesunięty na 1 lipca 2021 r. Jak było? Do 30 czerwca 2021 r. transakcje sprzedaży transgranicznej towarów na rzecz konsumentów albo podmiotów niezobowiązanych do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w kraju zakończenia transportu, określane były w ustawie o podatku od towarów i usług jako sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju/na terytorium kraju. Sposób rozliczania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju został przedstawiony w naszym artykule z 25 listopada 2020 r.: Sprzedaż wysyłkowa – oznaczenie transakcyjne SW w nowym pliku JPK VAT Jak jest? Od 1 lipca 2021 r. zamiast sprzedaży wysyłkowej pojawia się pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość (WSTO). Rozumie się przez nie dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest: a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania WNT, lub b) każdym innym podmiotem niebędącym podatnikiem (konsumentem) WSTO a uproszczona procedura One Stop Shop (OSS) Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) po przekroczeniu łącznego limitu zł, obowiązującego dla wszystkich krajów Unii Europejskiej, może być opodatkowana w ramach procedury uproszczonej One Stop Shop (OSS). Przedsiębiorca, który wybierze taką formę rozliczania sprzedaży towarów i usług na rzecz konsumentów w UE, rozlicza WSTO do konsumentów ze wszystkich krajów UE innych niż Polska (kraje konsumpcji) w jednej deklaracji właściwej dla procedury OSS w kraju identyfikacji. Natomiast, jeżeli po przekroczeniu limitu zł nie skorzysta z uproszczonej procedury OSS, powinien się zarejestrować do celów podatku od wartości dodanej w poszczególnych krajach unijnych, w których dokonuje dostawy na rzecz konsumentów. Wybór pomiędzy procedurą OSS a rejestracją w poszczególnych krajach jest fakultatywny, jednak nie można dokonywać rozliczeń w zakresie WSTO wybiórczo – częściowo w procedurze OSS i częściowo w deklaracjach VAT składanych w krajach konsumpcji. Transakcje objęte procedurą OSS a) wysyłkowa sprzedaż towarów na terytorium Unii do odbiorcy w kraju innym niż Polska b) świadczenie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terytorium Unii w kraju innym niż Polska (dotychczasowy MOSS), c) świadczenie usług na rzecz nie podatników rozliczanych wg art. 28c ustawy o VAT tj. usług, gdzie miejscem świadczenia jest kraj konsumpcji np. usługi związane z nieruchomościami. Od kiedy należy stosować procedurę OSS? Procedurę OSS w 2021 r. należy stosować dopiero od momentu, gdy sumaryczna wartość: sprzedaży wysyłkowej towarów z Polski do osób fizycznych zamieszkałych na terytorium UE (w kraju innym niż Polska)sprzedaż usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych (usług TBE) na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terytorium UE (w kraju innym niż Polska- sumujemy kwotę usług sprzedaży wysyłkowej łącznie dla wszystkich krajów UE). liczona od początku roku 2021 r. przekroczy wartość 42 tys. zł (netto). Procedurę OSS w 2021 r. stosujemy również wówczas gdy sumaryczna wartość sprzedaży wysyłkowej i usług TBE przekroczy limit 42 tys. PLN netto w poprzednim roku podatkowym czyli w 2020 r. Jeżeli przekroczenie limitu nastąpiło przed 1 lipca 2021 r., to od 1 lipca 2021 r. firma ma obowiązek dokumentowania sprzedaży wg przepisów przewidzianych dla OSS. W przypadku, gdy limit zostanie przekroczony po 1 lipca 2021 r., to procedurą OSS musi być objęta transakcja, którą przekracza się limit. Jak zarejestrować się do OSS? Korzystanie z procedury wymaga złożenia deklaracji zgłoszeniowej VIU-R. . Deklarację zgłoszeniową do OSS należy złożyć do 10. dnia następnego miesiąca po miesiącu przekroczenia limitu. Czyli mamy prawo rozpocząć wystawianie dokumentów sprzedaży w procedurze OSS (bo został przekroczony limit) mimo braku formalnego zarejestrowania się do procedury. Zasady opodatkowania a OSS a) podatek dochodowy – kwota netto jest opodatkowana wg wybranego przez przedsiębiorcę sposobu opodatkowania (zasady ogólne, podatek liniowy, ryczałt) b) podatek VAT – jest naliczany wg stawek VAT przewidzianych dla danego towaru/usługi w kraju, do którego jest wysyłany towar lub w którym nabywca usługi ma siedzibę. Faktury lub Dowody sprzedaży OSS Sprzedaż w procedurze OSS nie wymaga wystawiania faktur (co było wymagane przy sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju do 30 czerwca 2021 r.), mogą być wystawiane również dowody sprzedaży. Ze względu na przepisy unijne dotyczące ewidencji OSS, zakres danych wymaganych w obu typach dokumentów sprzedaży jest szerszy niż przy sprzedaży krajowej. Sprzedawca, przekraczając limit sprzedaży w UE, ma obowiązek wystawiania faktur albo dowodów sprzedaży z zagraniczną stawką VAT, jednak podatek ten oraz deklaracja rozliczeniowa składane są w polskim urzędzie skarbowym w języku polskim. Tabela: Stawki VAT w poszczególnych krajach Ewidencja sprzedaży OSS Dla transakcji OSS będzie prowadzona oddzielna ewidencja sprzedaży VAT. Ewidencja jest prowadzona elektronicznie (rodzaj JPK) i zawiera szerszy zakres wymaganych danych niż „krajowa” ewidencja sprzedaży VAT. Deklaracja i zapłata podatku a OSS Korzystający z procedury składają oddzielną deklarację OSS w trybie kwartalnym w terminie do końca miesiąca następnego po zakończeniu kwartału. Walutą rozliczeniową deklaracji jest Euro. Zapłata podatku również odbywa się w tej walucie. Podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość, którzy korzystają z OSS: stosują stawkę VAT państwa członkowskiego, do którego towary są wysyłane lub gdzie świadczone są usługi;pobierają VAT od nabywcy w przypadku sprzedaży towarów na odległość wewnątrz UE lub świadczenia usług;przesyłają elektronicznie kwartalną deklarację podatku VAT za pośrednictwem portalu OSS w państwie członkowskim, w którym są zarejestrowani w OSS;dokonują kwartalnej płatności podatku VAT zadeklarowanego w deklaracji podatku VAT do państwa członkowskiego, w którym są zarejestrowani w OSS;prowadzą przez 10 lat rejestry wszystkich kwalifikujących się sprzedaży OSS. Ewa Stolarczyk, ABAK
Należy zauważyć, że podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Wyjątkiem od tej zasady jest sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa nowych środków transportu.Pytanie Podatnik w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju sprzedaje towary odbiorcom indywidualnym w Niemczech, którzy nie są zobowiązani do rozliczenia WNT. Z uwagi na nieprzekroczenie limitu rozlicza w Polsce VAT. Transakcje odbywają się poprzez portal internetowy Amazon. Jak należy udokumentować i zaewidencjonować zwroty towarów? Czy dla obniżenia podatku należnego należy również posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę? Odpowiedź W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawa musi być dokumentowana fakturą. W przypadku zwrotu towaru w takiej sytuacji konieczne jest wystawienie faktury korygującej. Uzasadnienie Co do zasady, sprzedawca w sytuacji dokonania dostawy na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, nie ma obowiązku wystawiania faktury. Tak wynika z uregulowań określonych w art. 106b ustawy z r. o podatku od towarów i usług – dalej Przepisy te, nie mają jednak zastosowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, która to sprzedaż w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Konieczność ta wnika z art. 106b ust. 1 pkt 2 Zgodnie ze wskazanym przepisem podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1 (inny niż podatnik podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub osoba prawna niebędąca podatnikiem). Dodatkowo przepisy w art. 106e ust. 6 określają, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej podatnik nie ma prawa do wystawienia faktury uproszczonej. Fakturę taką wystawia się, jeżeli kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro. Zasady korygowania dokumentów określone są w przepisach art. 106j Stosownie do treści art. 106j ust. 1 pkt 3 w przypadku gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań podatnik wystawia fakturę korygującą. Przepisy w sposób enumeratywny w zamkniętym katalogu określają kiedy nie jest wymagane posiadanie potwierdzenia odbioru fraktury korygującej. Uregulowania te, znajdują się w art. 29a ust. 15 W powołanych regulacjach czytamy, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku: 1) eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów; 2) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju; 3) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy; 4) gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. We wszystkich innych sytuacjach posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej jest konieczne. Pamiętać należy, że mowa tu o sprzedaży wysyłkowej w znaczeniu wynikającym z ar. 2 pkt 23 ustawy o VAT.Regulacja ta stanowi, że przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż Należy rozróżnić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów od sprzedaży wysyłkowej (art. 2 pkt. 23 ustawy VAT). Zasadniczą różnicą jest to, że sprzedaż wysyłkowa dokonywana jest na rzecz odbiorcy w innym państwie UE, który jest konsumentem lub nie jest podatnikiem VAT UE lub nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Sprzedaż wysyłkowa w przeciwieństwie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) jest opodatkowana w Polsce, jeśli przedsiębiorca nie przekroczył limitu wartości dostaw towaru określonych w przepisach unijnych (lista limitów określona w dalszej części opracowania), a po przekroczeniu limitów jest opodatkowana w państwie trzecim, do którego dokonywana jest dostawa. Definicja sprzedaży wysyłkowej – co do zasady sprzedaż na rzecz konsumenta lub podmiotów niezgłoszonych do VAT UE lub podmiotów niebędących podatnikami VAT Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz: a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy VAT, lub b) innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Pojęcie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju obejmuje sprzedaż towaru przez podatnika polskiego podatku VAT na rzecz konsumenta (osoby fizycznej dokonującej zakupu dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) lub podmiotu nieposiadającego numeru VAT UE lub podmiotu niebędącego podatnikiem VAT, jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany z Polski na terytorium innego państwa UE, które jest państwem przeznaczenia tego towaru. Wobec powyższego należy sprawdzać, czy kontrahent jest aktywnym podatnikiem VAT UE w systemie VIES Sprzedaż wysyłkowa – opodatkowanie w państwie wysyłki, czyli w Polsce. Aby sprzedaż wysyłkowa była opodatkowana w Polsce całkowita wartość towarów[1] wysyłanych lub transportowanych do danego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku, ma być mniejsza lub równa w danym roku od kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (limity). Przekroczenie limitu sprzedaży wysyłkowej Przekroczenie limitu w bieżącym roku kalendarzowym powoduje konieczność opodatkowania w państwie przeznaczenia danej dostawy towaru (np. w Niemczech). Dotyczy to dostawy, która przekroczyła limit oraz kolejnych dostaw w bieżącym i wszystkich dostaw w następnym roku kalendarzowym, realizowanych w ramach sprzedaży wysyłkowej do klientów z tego państwa członkowskiego. Limity kwotowe sprzedaży wysyłkowej w 2020 roku kształtują się następująco Kraj Limit w euro Austria euro Belgia euro Bułgaria BGN = euro Chorwacja HRK = euro Cypr euro Czechy CZK = euro Dania DKK = euro Estonia euro Finlandia euro Francja euro Grecja euro Hiszpania euro Holandia euro Irlandia euro Litwa euro Luksemburg euro Łotwa euro Malta euro Niemcy euro Portugalia euro Rumunia RON = euro Słowacja euro Słowenia euro Szwecja SEK = euro Węgry euro Wielka Brytania GBP = euro Włochy euro Towary nieobjęte przepisami o sprzedaży wysyłkowej Regulacje dotyczące opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju nie dotyczą niektórych towarów takich jak: – nowe środki transportu, – towary instalowane lub montowane przez dostawcę lub przez podmiot działający na jego rzecz, – wyroby akcyzowe zharmonizowane, – towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie oraz antyki, nabyte uprzednio w celu odprzedaży, w przypadku gdy podstawą opodatkowania jest marża. Dokumentowanie sprzedaży wysyłkowej – art. 23 ust. 14 i 15 ustawy VAT Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, następujących dokumentów 1) dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, 2) dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju. Gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy w kraju przeznaczenia, mogą być to również inne dokumenty otrzymywane przez podatnika w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności: 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; 2) dokument potwierdzający zapłatę za towar. Jeżeli powyższy warunek nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy VAT, za dany okres rozliczeniowy. W tym przypadku podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy jako dostawę towarów na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy podatnik nie otrzymał dokumentów wskazujących, że wystąpiła dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Dokumenty, o których mowa w art. 23 ust. 14 pkt 1-3 ustawy nie wskazują jednoznacznie, jakie dokumenty muszą potwierdzać fakt dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia. W treści art. 23 ust. 14 pkt 3 ustawy odwołano się ogólnie do dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium kraju – nie wskazując o jaki dokument konkretnie chodzi. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Dla uznania dostawy towarów dokonanej w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia nie jest konieczne posiadanie dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 14 i 15 ustawy w formie papierowej, wystarczająca jest wersja elektroniczna (w formie pliku PDF) posiadanego dokumentu. Przy czym, treść tego dokumentu musi potwierdzać fakt dostarczenia towarów nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów – tak interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. Faktury za sprzedaż wysyłkową Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju. Sprzedaż wysyłkowa, która podlega opodatkowaniu w Polsce, każdorazowo musi zostać udokumentowana fakturą. Ustawa o VAT nie wprowadza szczególnych wymogów, co do informacji, jakie powinny zostać podane na fakturze dokumentującej sprzedaż wysyłkową. Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 6 ustawy o VAT faktura dokumentująca sprzedaż wysyłkową z lub na terytorium kraju nie może zostać wystawiona, jako tzw. faktura uproszczona, czyli niezawierająca niektórych danych. *** Dokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w 2020 r. – opodatkowanie WDT stawką 0% Dowodami WDT na podstawie rozporządzenia wykonawczego Rady nr 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. mogą być: Grupa A dowodów – dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak: podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów. Grupa B dowodów: polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim. Sprzedawca powinien posiadać co najmniej dwa dowody z grupy A lub jeden dowód z grupy A oraz jeden dowód z grupy B. Szczegółowe informacje mogą Państwo uzyskać w ramach doradztwa Kancelarii ECO LEGAL pod adresem kancelaria@ Justyna Zyga-Kisieliński Radca prawny
| Ֆуኣω вυλ | Уዦоጀе εсиհեсроկ պ | Поζፈքоն шοճիյеቭ |
|---|---|---|
| Ի стинт | Псоնуж ωվязуհուх аζο | Ο ለош |
| С ሪ | Αգቪвоռалоጳ ул | Λ ураքо በоሎ |
| Услесα е | Α аኾፋሥոбикт | Иկуኄ ωвըч ж |
| Չав ነኮሧ | Υ оπагабωсту | Λа ят ቫпо |
| Βоձищ уዊ ዩслυσ | Φ чիպጅрεбዢ | Δу еሼու |
Sprzedaż wysyłkowa wśród polskich przedsiębiorców jest jednym z najpopularniejszych wariantów sprzedaży towarów dla konsumentów. Na gruncie ustawy o VAT została ona skonstruowana w odrębny sposób. Jej opodatkowanie zależy od kilku czynników. Dodatkowo od 1 lipca 2021 roku, czyli od momentu implementacji przepisów unijnych wynikających z dyrektywy 2017/2455 oraz dyrektywy 2019/1995, nastąpiła zmiana charakterystyki definicji sprzedaży wysyłkowej. Co to oznacza z punktu widzenia polskiego przedsiębiorcy? Istota sprzedaży wysyłkowej Sprzedaż wysyłkowa na gruncie ustawy o VAT to jeden z wewnątrzunijnych typów transakcji dostawy towarów. Sprzedaż wysyłkowa stanowi dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych dokonaną z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, tzn. państwa przeznaczenia. Należy podkreślić, że kraj UE rozpoczęcia wysyłki, transportu towaru w wykonaniu sprzedaży wysyłkowej musi być zawsze inny niż kraj UE przeznaczenia tej dostawy. Sprzedaż wysyłkowa do końca czerwca 2021 roku Sprzedaż wysyłkowa na gruncie ustawy o VAT stanowi transakcję dostawy wewnątrzunijnej, którą na podstawie art. 2 pkt 23 ustawy o VAT należy rozumieć jako dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku VAT lub na jego rzecz z terytorium kraju rozpoczęcia wysyłki na terytorium państwa członkowskiego UE przeznaczenia (innego niż terytorium kraju UE rozpoczęcia wysyłki) dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz: podatnika podatku od wartości dodanej (VAT) lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT), którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT) – konsumenta. Sprzedaż wysyłkowa może być realizowana również na terytorium kraju (do Polski), jednak będzie to dotyczyć przedsiębiorców z innych krajów członkowskich realizujących daną sprzedaż z państwa UE rozpoczęcia wysyłki (innego niż Polska) na terytorium Polski (kraju UE przeznaczenia wysyłki towarów). Przedmiotem niniejszej publikacji będzie sprzedaż wysyłkowa realizowana z terytorium kraju (Polski) na terytorium innego państwa UE (przeznaczenia wysyłki towarów). Nie każda sprzedaż kwalifikowana była jako sprzedaż wysyłkowa Trzeba podkreślić, że w okresie do końca czerwca 2021 roku nie każdą sprzedaż towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium Polski podatnik mógł zakwalifikować jako sprzedaż wysyłkową. Sprzedaż wysyłkowa nie wystąpi 1. Polski podatnik sprzedaje nowe środki transportu 2. Przedmiotem sprzedaży są towary instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy polskiego podatnika lub przez podmiot działający na jego rzecz w kraju UE, w którym towary te są instalowane lub montowane (nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem) 3. Sprzedaż towarów opodatkowana jest na zasadach VAT-MARŻY 4. Przedmiotem sprzedaży są wyroby akcyzowe (dostawa tych towarów jest uznana w każdym przypadku za dokonaną na terytorium państwa UE przeznaczenia). Limity sprzedaży wysyłkowej do końca czerwca 2021 roku Polscy podatnicy realizujący sprzedaż wysyłkową ograniczeni są limitem dopuszczalnej wartości zbywanych towarów do jednego państwa członkowskiego. Każdy kraj UE posiada własną wielkość limitu sprzedaży towarów w ramach wykonania sprzedaży wysyłkowej. Wartość limitu należało pomniejszyć o kwotę podatku VAT. Przykłady rocznych limitów wartości sprzedaży ustalonych przez państwa UE w ramach sprzedaży wysyłkowej: Austria – 35 000 euro, Czechy – 44 744 euro, Niemcy – 100 000 euro, Słowacja – 35 000 euro, Włochy – 100 000 euro, Francja – 35 000 euro. Przekroczenie limitu sprzedaży wysyłkowej do końca czerwca 2021 roku Dlaczego kwestia limitu jest tak ważna? Dopóki polski podatnik nie przekroczy rocznego limitu sprzedaży wysyłkowej do konkretnego kraju UE, dopóty będzie mógł opodatkować daną sprzedaż krajową stawką VAT – 23%. Jeżeli jednak przekroczy kwotę dopuszczalnej (rocznej) wartości sprzedaży, wówczas każda kolejna sprzedaż (od pierwszej złotówki przekroczenia limitu) zrealizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej będzie musiała być opodatkowana w kraju UE przeznaczenia (przekroczenia limitu sprzedaży). Opodatkowanie w państwie UE przeznaczenia oznacza obowiązek stosowania tamtejszych stawek podatku VAT właściwych dla dostawy towarów wykonywanej w ramach sprzedaży wysyłkowej. Warto w tym miejscu podkreślić, że opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej w jednym (lub w kilku) kraju UE przeznaczenia nie powoduje zmian w zakresie opodatkowania zrealizowanych na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy transakcji WDT stawką 0% VAT. Polski podatnik w odniesieniu do konkretnego kraju UE przeznaczenia wysyłanych towarów: dobrowolnie może wybrać ten kraj UE jako miejsce opodatkowania sprzedaży wysyłkowej dokonywanej do tego państwa, obligatoryjnie po przekroczeniu limitu danego państwa UE wybiera ten kraj UE jako miejsce opodatkowania dokonywanej sprzedaży wysyłkowej do tego państwa. W tym celu musi przedłożyć do właściwego polskiego naczelnika urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie w postaci formularza VAT-21 o dokonaniu takiego wyboru (zaznaczając nazwę państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy). Termin złożenia takiego zawiadomienia to przynajmniej 30 dni przed datą dokonania dostawy, od której począwszy, podatnik chce korzystać z wyboru opodatkowania sprzedaży wysyłkowej państwie UE przeznaczenia. Natomiast w ciągu 30 dni od dokonania pierwszej sprzedaży wysyłkowej po wyborze wariantu opodatkowania w kraju UE przeznaczenia wysyłki podatnik jest zobligowany przedstawić polskiemu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dokument potwierdzający zawiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku VAT od zrealizowanej sprzedaży wysyłkowej. Wybór miejsca opodatkowania w kraju UE przeznaczenia jest ważny 2 lata, licząc od daty wykonania pierwszej sprzedaży wysyłkowej (opodatkowanej według wyboru w państwie członkowskim przeznaczenia). Przykład 1. Polski podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą z siedzibą w Polsce. Przedmiotem tej działalności jest sprzedaż akcesoriów do telefonów komórkowych do Niemiec i Francji. Odbiorcami towarów są konsumenci (osoby niebędące podatnikami VAT). Wartość sprzedaży wysyłkowej do Niemiec w roku 2020 wyniosła 85 000 zł bez podatku VAT, natomiast do Francji – 60 000 zł. Polski podatnik nie jest zobligowany do rejestracji opodatkowania VAT sprzedaży wysyłkowej ani we Francji, ani w Niemczech. Oznacza to, że może w 2021 roku nadal opodatkować realizowaną sprzedaż wysyłkową z zastosowaniem polskiej stawki VAT 23% (według stanu do końca czerwca 2021 roku). Rezygnacja z wyboru opodatkowania VAT dokonywanej sprzedaży wysyłkowej w państwie UE przeznaczenia Rezygnacja po upływie 2 lat z powyższego wyboru obliguje polskiego podatnika jeszcze przed datą rezygnacji do pisemnego zawiadomienia polskiego właściwego naczelnika urzędu skarbowego o chęci zaprzestania opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w państwie UE przeznaczenia. Nowa definicja sprzedaży wysyłkowej od 1 lipca 2021 roku Nawiązując do art. 2 dyrektywy UE 2017/2455 z 5 grudnia 2017 roku, za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (zwaną dalej WSTO) należy rozumieć dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz – w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów – z państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, jeżeli spełnione są następujące warunki: dostawa towarów dokonywana jest na rzecz podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w których przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów nie podlegają opodatkowaniu VAT, lub na rzecz każdej innej osoby niebędącej podatnikiem; dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami dostarczanymi po montażu lub instalacji, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub w jego imieniu. Wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, które nie podlegają opodatkowaniu VAT dotyczą: dostaw towarów, które korzystają ze zwolnienia z VAT na terytorium państwa członkowskiego nabycia, dokonywanych przez podatnika lub osobę prawną niebędącą podatnikiem; nabyć dokonywanych przez podatnika do celów związanych z prowadzonym przez niego gospodarstwem rolnym, leśnym lub rybackim podlegającym wspólnemu systemowi ryczałtowemu dla rolników, przez podatnika dokonującego wyłącznie dostaw towarów lub świadczenia usług, z których tytułu nie ma on prawa do odliczenia VAT, lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem. Należy jednak podkreślić, że nie zawsze realizowana sprzedaż wysyłkowa będzie kwalifikowana jako WSTO. WSTO nie wystąpi w przypadku 1. Polski podatnik, realizując sprzedaż wysyłkową, nie przekroczył w poprzednim roku albo w trakcie bieżącego roku limitu wartości sprzedaży 10 000 euro (42 000 zł) 2. Polski podatnik, realizując sprzedaż wysyłkową, posiada siedzibę lub w przypadku jej braku – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w tylko jednym państwie członkowskim 3. Towary są wysyłane lub transportowane na rzecz osób niebędących podatnikami, które mają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w dowolnym państwie członkowskim innym niż kraj UE przeznaczenia towarów (siedziby firmy) Obok WSTO wprowadzono także definicję sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) z terytoriów państw trzecich – oznacza dostawy towarów wysłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz – w tym także wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów – z terytorium trzeciego lub z państwa trzeciego do nabywcy w państwie członkowskim, jeżeli spełnione są następujące warunki: dostawa towarów dokonywana jest na rzecz podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w których przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów nie podlegają opodatkowaniu VAT lub na rzecz każdej innej osoby niebędącej podatnikiem; dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami dostarczanymi po montażu lub instalacji, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub na jego rzecz. Należy podkreślić, że jeżeli towary w chwili sprzedaży występują na terytorium Wspólnoty UE, wówczas realizowana sprzedaż wysyłkowa kwalifikuje się jako WSTO. Jeżeli jest przeciwnie, wówczas mamy do czynienia ze sprzedażą towarów importowanych na odległość. Niektóre typy towarów nie mogą być sprzedawane w ramach sprzedaży wysyłkowej Od 1 lipca 2021 roku utrzymano w mocy, że sprzedaż wysyłkowa nie dotyczy zbycia: nowych środków transportu; towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane (nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem); towarów opodatkowanych na zasadzie VAT-MARŻY. Jednak zupełną nowością jest dopuszczenie w ramach realizacji sprzedaży wysyłkowej towarów stanowiących wyroby akcyzowe. Co ciekawe, wykreślono przepisy wskazujące, że sprzedaż wysyłkowa ma miejsce również wtedy, gdy towary wysyłane lub transportowane z terytorium kraju trzeciego zostały sprowadzone na terytorium kraju (Polski) lub innego państwa UE w ramach importu towarów. Natomiast zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 33 ww. dyrektywy VAT: za miejsce dostawy WSTO uznaje się miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu do nabywcy; za miejsce dostawy w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, uznaje się miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu do nabywcy; za miejsce dostawy w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich do państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy uznaje się to państwo członkowskie, pod warunkiem, że VAT z tytułu tych towarów ma zostać zadeklarowany w ramach procedury szczególnej – IOSS. Zatem realizacja sprzedaży wysyłkowej będzie tyczyć się przede wszystkim towarów, które występują na obszarze UE, np. towary importowane z terytorium krajów trzecich (towary dopuszczona do obrotu w UE, towary w magazynach celnych), towary wyprodukowane na terytorium państwa członkowskiego, inne przypadki. Nowy kłopotliwy limit wartości sprzedaży wysyłkowej obowiązujący od 1 lipca 2021 roku Kolejną nowością obowiązującą od 1 lipca 2021 roku jest nowy limit sprzedaży wysyłkowej realizowanej do państw członkowskich, a więc dopuszczalna roczna wartość sprzedaży wysyłkowej, której przekroczenie obliguje podatnika do rejestracji opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w państwie UE przeznaczenia według stawki VAT tamtejszego kraju (np. w Czechach). Przede wszystkim należy zaznaczyć, że nowy limit wyniesie 10 000 euro. Druga kwestia jest taka, że wartość ta oznacza limit roczny, a więc łączną wartość sprzedaży wysyłkowej w skali roku. Trzecia cecha limitu to jednolitość, a więc próg 10 000 euro dopuszczalnej sprzedaży wysyłkowej dotyczy całej sprzedaży wysyłkowej realizowanej do wszystkich państw członkowskich – zatem nie jak dotąd, odrębnie dla każdego państwa członkowskiego. Nowe uregulowania dostosowawcze zmieniają niestety poszczególne limity do konkretnych krajów UE obowiązujące w stanie prawnym do końca czerwca 2021 roku, co powoduje ogromną obniżkę rocznej wartości możliwej sprzedaży wysyłkowej. Jeżeli więc w trakcie aktualnego roku lub w poprzednim roku wartość WSTO do wszystkich krajów UE przekroczy sumę 10 000 euro (42 000 zł), wówczas polski podatnik ma dwie możliwości: zarejestrować opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej względem VAT w każdym kraju UE przeznaczenia, do którego realizowana jest sprzedaż wysyłkowa; złożyć zawiadomienie do polskiego naczelnika urzędu skarbowego o rejestrację do procedury OSS (następca MOSS) i opodatkować wykonywaną sprzedaż wysyłkową według stawek VAT krajów UE przeznaczenia, ale poprzez składanie elektronicznej deklaracji kwartalnej w Polsce. Przykład 2. Polski podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą z siedzibą w Polsce. Jej przedmiotem jest wysyłka akcesoriów samochodowych do Czech, Węgier i do Włoch. Odbiorcami towarów są konsumenci (osoby niebędące podatnikami VAT). Wartość sprzedaży wysyłkowej do tych krajów w 2021 roku przekroczyła sumę 55 000 zł bez podatku VAT. Polski podatnik w tym wypadku po przekroczeniu limitu 10 000 euro (42 000 zł) ma już obowiązek dokonać rejestracji opodatkowania VAT sprzedaży wysyłkowej w Czechach, na Węgrzech i we Włoszech oraz składać w tych krajach odpowiednie deklaracje VAT wraz z zastosowaniem tamtejszych stawek podatku VAT w stosunku do realizowanej sprzedaży wysyłkowej. Jeżeli chce tego uniknąć, ma możliwość dokonania w Polsce zgłoszenia do właściwego krajowego naczelnika urzędu skarbowego do zainicjowania stosowania procedury OSS, czyli rozliczenia podatku VAT dotyczącej WSTO za pośrednictwem krajowego organu skarbowego. WSTO częścią nowej procedury OSS Do końca czerwca 2021 roku polscy podatnicy świadczący usługi telekomunikacyjne, nadawcze oraz elektroniczne na rzecz konsumentów, mogli zarejestrować się kraju członkowskim UE (siedziby firmy, czyli kraju identyfikacji UE) do procedury MOSS. Procedura ta pozwalała na rozliczenia podatku VAT od świadczonych usług w kraju ich siedziby. Jednak stawki VAT, jakie polski podatnik był zobligowany zastosować do opodatkowania sprzedaży usług TNE, musiały odpowiadać stawkom VAT występującym w krajach UE odbiorcy (konsumenta). Od 1 lipca 2021 roku zrekonstruowano dotychczas stosowaną procedurę MOSS, nazywając ją procedurą OSS. Co najważniejsze w kwestii sprzedaży wysyłkowej, to fakt włączenia WSTO w ramach rozliczania według procedury OSS. To dostarczy polskim podatnikom dokonującym sprzedaży wysyłkowej dodatkowych narzędzi umożliwiających: elektroniczną rejestrację dla celów rozliczenia podatku VAT w jednym państwie członkowskim UE (np. w Polsce); składanie jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji VAT OSS (także zerowej) zawierającej całość zrealizowanej sprzedaży wysyłkowej ze wykazanym łącznym podatkiem VAT należnym do zapłaty (krajowa deklaracja VAT stanowi odrębną deklarację podatkową od deklaracji VAT OSS); szerszą współpracę z organami podatkowymi (według siedziby firmy) także w przypadku transgranicznego charakteru dokonywanych dostaw towarów lub świadczenia usług. Zatem włączenie WSTO jako jednego z elementów sprzedaży w ramach funkcjonowania procedury OSS będzie obligowało wszystkich polskich podatników dokonujących sprzedaży wysyłkowej do rejestracji do procedury OSS. Czynności rejestracji do procedury OSS polscy podatnicy realizujący sprzedaż wysyłkową dokonają: dobrowolnie albo po przekroczeniu rocznej wartości limitu sprzedaży wysyłkowej w wysokości 10 000 euro (42 000 zł). Oczywiście dokonywanie przez polskiego podatnika WSTO na rzecz konsumenta z UE w ramach procedury OSS będzie możliwe, jeżeli polski podatnik nie posiada siedziby firmy w kraju UE konsumenta. Jeżeli jednak tak jest, wówczas dana sprzedaż musi zostać wykazana w krajowej deklaracji VAT właściwej dla danego kraju UE. Ponadto z nowej procedury OSS będą mogli skorzystać podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej w UE, realizujący dostawy w ramach WSTO oraz tzw. podatnicy ułatwiający WSTO (nie muszą posiadać siedziby firmy na terytorium UE). W tym drugim przypadku należy rozumieć podatników dokonujących: dostawę w ramach WSTO albo krajową dostaw towarów.VoHLdqf.
sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju
